پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:

مِنْ حَقِّ الوَلَد على الوالدَأن یُحَسِّنُ اسْمَهُ.

از حقوق فرزند که به عهده والدین است، نهادن نام نیکو بر اوست.

یکی از حقوق اولاد که وظیفه برای والدینش می آورد انتخاب نام نیکو برای فرزند است. در زمان کنونی که تلاش دشمن در ازبین بردن تمام مظاهر و شعارهای اسلام (که از جمله این کارها سوزاندن صفحات قرآن است!) می باشد و حتی انتخاب اسم اسلامی به تعبیر شهید مطهری امر به معروف و به نوعی تبلیغ دین و مذهب و مبارزه با اسامی غیراسلامی نهی از منکر است1 آیا ما این وظیفه ای که داریم را نه به نحو احسن! بلکه درحد متوسط وظیفه ی شهروند جامعه اسلامی انجام می دهیم؟!

البته بالابودن آمار انتخاب اسامی فاطمه و زهرا و محمد و علی جای شکر فراوان دارد اما واقعا چرا سایر اسامی پر از افتخار و عزت دینی مثل زینب و سکینه و معصومه و جعفر و هادی و... جایگزین اسامی بیگانه یا شاهنشاهی برای یک مسلمان نوتولد نشود؟!

امام کاظم (ع) می فرمایند:" لَا یَدْخُلُ الْفَقْرُ بَیْتاً فِیهِ اسْمُ مُحَمَّدٍ أَوْ أَحْمَدَ أَوْ عَلِیٍّ أَوِ الْحَسَنِ أَوِ الْحُسَیْنِ أَوْ جَعْفَرٍ أَوْ طَالِبٍ أَوْ عَبْدِ اللَّهِ أَوْ فَاطِمَةَ مِنَ النِّسَاءِ "

خانه ای که در آن اسم محمد یا احمد یا علی یا حسن یا حسین یا جعفر یا طالب یا عبدالله یا از زنان فاطمه باشد فقر و تنگدستی در آن وارد نمی شود.

من وقتی بصورت تصادفی اسم ملیسا را ( که در لغات غریب عربی به معنای : 1- زمانی بین مغرب و نماز عشا؛ 2- ماه صَفر؛ 3- ماهی بین آخر گرما و زمستان.» است ) در سایت سازمان ثبت احوال سرچ کردم در ناباوری مشاهده کردم که متاسفانه 3008 نام ملیسا در 3008 خانواده ایرانی وجود دارد!! آیا ما در فرهنگ اسلامی و ملی خود از اسامی یا القاب حضرت فاطمه زهرا(س)(20لقب) یا اسامی سایر بزرگ بانوان مسلمانمان کم داریم که به سراغ اسامی بی معنا ومحتوای درخوری مثل ملیسا و ...(که الان درصدد بیان آنها نیستم) برویم؟!

روی سخن ما با مسلمانان شناسنامه ای نیست که البته آنان ممکن است اسامی آپ تو دیت و امروزی را سراغ بگیرند ، اسامی ای که شاید با فرهنگ اسلامی و ملی میهنشان تناسبی نداشته باشد. به نظر می رسد عدم اتکای به نفس و تقلید کورکورانه و عدم آشنایی با هویت درخشان اسلامی موجب می گردد تا ایشان از اسامی پادشاهان جائر و بی دین و یا از نام گذاریهای بلاد کفر در شناسنامه ی فرزندان خود استفاده نمایند.

اما دوستان مسلمان مقید و معتقد هم گاهی مواضع جالبی اتخاذ می کنند. این دسته همان عزیزانی هستند که به لحاظ شور و شعور مذهبی الحمدلله در درجات بالای جامعه ی اسلامی مان قرار دارند اما به تعبیر علامه مطهری شعارمذهبی ندارند یا شعارمذهبی شفافی ندارند!

و گاهی درانتخاب اسم دچار افراط و تفریط می شوند. افراط ناآگاهانه ی ما آنجاست که اسم همراه با صفت خاصش را که برای یکی از معصومین علیهم السلام علم شده یا صفت خاص خداوند را(مثل رحمان) بدون قید عبد در اولش(عبدالرحمان) برای فرزندمان انتخاب می کنیم.

مثل: «فاطمه زهرا» ...... فاطمه اسم خانم است و قبل از حضرت زهرا(س) هم افرادی مثل فاطمه بنت اسد(مادر امیرالمومنین ع) این اسم را داشته اند اما وقتی حضرت زهرا (س) دنیایی را با قدوم مبارکشان منور کردند اسم فاطمه با لقب زهرا به ایشان تعلق گرفت تا همیشه اسم خاص شخص ایشان «فاطمه زهرا » شود و ما با انتخاب این اسم نعوذبالله به نوعی ادعای تکرار تولد معصوم بزرگواری چون ایشان را می کنیم!

و تفریط و کم گذاشتن در مواردی است که انگار از انتخاب اسامی عزتمندی چون محمد و علی و فاطمه و زینب خجالت می کشیم!!! و با گذاشتن کلمه ی دیگری درکنارش (مثل نازنین زینب!) یا انتخاب لفظ لاتین یا زبان دیگری از آن اسم (مثل ایلیا به جای علی) با یک تیر دو نشان می زنیم! تا هم مذهبی بودنمان را نشان داده باشیم و هم با کلاس بودنمان را !!!

پس چه خوب است که سعی کنیم در زمانی که هرکس و هر ملتی را با نمادش می شناسند و دشمن نهایت همتش را به کار میگیرد که کوچکترین مظاهراسلام را از میان بردارد ابتدا به سراغ اسامی معصومین علیهم السلام و زنان و مردان مسلمانی که الگو و اسطوره ی اسلامند برویم و در وهله بعد در حداقل حالات اسامی ملی که معنای درخور شان یک مسلمان ایران زمینی دارد را برای فرزندان دلبندمان برگزینیم.