با نام هستی بخش آفرینش

مرا دردیست اندر دل اگر گویم زبان سوزد و گر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد

کاروان با آنکه منطقه ای محروم و دور از هیاهوی شهری میباشد اما هنوز فرهنگ راستین آن مللی که در آن میزیسته اند و یاد و خاطره آن دلاور مردانی را که برای دفاع از مملکت خویش از جان و مال خود گذشته اند را درخود زنده نگه داشته است واما....

و اما این ماییم که باید دست در دست خویش بنهیم تا کاروان گذشته را با کاروان حال پیوند دهیم ...

کاروانی که به قول دانشمند کاروان به عنوان نگینی بوده که میدرخشیده است واما... اکنون سرکردگی آن در دستان ماست

باید آن را از سراشیبی نجات داده و بسوی روشنایی سوق دهیم .

ای جوانان کاروان آگاه باشید سنجیده رفتار نمایید و برای آندسته از دوستانی که برای آبادانی آن تلاش میکنند یاریتان را دریغ ننمایید .

بیایید حسادتها کینه ها و آنچه را که مانع از پیشرفت ما میباشد دور بریزیم و دست در دست هم دهیم تا میهنی آباد داشته باشیم .

به امید آنروزی که خود را اصلاح نماییم و دستان گرم همدیگر را بفشاریم و از کمکهایمان در راه آبادانی منطقه مان دریغ نکنیم

اين دود سيه فام كه از بام وطن خاست از ماست كه بر ماست

وين شعله سوزان كه بر آمد ز چپ و راست از ماست كه بر ماست

جان گر به لب ما رسد از غير نناليم که از ماست كه بر ماست

در پاسخ به سوال دوست عزیز باید بگویم که مهم ترین عاملی که میتواند موجب پیشرفت منطقه شودهمدلی ومتحدبودن مردمان منطقه است که درحال حاضردر کاروان(برخلاف گذشته که همدلی واتحاد مردم کاروان زبانزد خاص وعام بوده است)کمتر دیده می شود پس بیاییم ...........................................

ذست به دست هم دهیم به مهر

میهن خویش را کنیم آباد